Υπάρχει μία παραλία, που επισκέπτομαι τουλάχιστον μία φορά κάθε καλοκαίρι. Βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Δίρφη και στην άκρη της υπάρχει ένα εκκλησάκι, το χιλιοστό που ζήτησε να χτίσουν η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Από το εκκλησάκι αυτό, η παραλία ονομάστηκε Χιλιαδού και με τα χρόνια αναγνωρίστηκε ως μία από τις ωραιότερες της Κεντρικής Εύβοιας. Εάν την περπατήσετε, θα δείτε ότι στην άκρη της έχει άλλες δυο κρυφές παραλιούλες, ενώ αν πάτε άνοιξη θα διαπιστώσετε ότι ο ποταμός που υπάρχει στην περιοχή ενώνεται με τη θάλασσα. Το χωριουδάκι της Χιλιαδούς είναι μικρό. Εχει 4-5 ταβέρνες, όπου μπορείτε να παραγγείλετε θράψαλα (τα εκλεκτά της περιοχής), τρία καφέ, κάποια μικρά ενοικιαζόμενα δωμάτια και ένα ξενοδοχείο, το Laios Hotel. Η διαδρομή από την Αθήνα είναι μόλις δύο ώρες, αλλά αποζημιώνεστε πολύ πριν φτάσετε στην παραλία, από το εκπληκτικό καταπράσινο τοπίο. Ειδικά το κομμάτι που ξεκινάει από το χωριό Στενή και προς τα κάτω είναι μαγικής ομορφιάς.
Σε αυτό το πολύ ωραίο μέρος βρήκα αυτή τη φορά ένα αρνητικό. Εχουν φτιάξει, από τη μία άκρη της παραλίας έως την άλλη, έναν κυματοθραύστη, ένα άχαρο και ατελές μέχρι στιγμής έργο, το οποίο ευελπιστώ να <ντύσουν> με πέτρες τις περιοχής, ώστε να μην αποτελεί παρασπονδία με το υπόλοιπο τοπίο. Αν το <παραβλέψετε> η παραλία συνεχίζει να είναι υπέροχη!
