Περπατάμε στο πολύβουο αθηναϊκό κέντρο κι εκεί σε ένα στενό κάθετο στην Ερμού, στην οδό Κορνάρου, το βλέμμα πέφτει πάνω σε μια βιτρίνα. Οι κούκλες είναι ντυμένες με εντυπωσιακά φορέματα, όπου τα υφάσματα τους τρεμοπαίζουν και τα χρώματά τους μαγνητίζουν ακόμα και τους πιο αδιάφορους περαστικούς. Στο πάνω μέρος της βιτρίνας είναι τοποθετημένη μια ταμπέλα με το όνομα «Daphne Valente». Ξεπηδάει η σκέψη ότι τα ονόματα δεν μας δίνονται τυχαία… Από τις ωραιότερες νύμφες της ελληνικής μυθολογίας, η Δάφνη αγαπήθηκε από τον Απόλλωνα, μα τη στιγμή που εκείνος αποφάσισε να την κάνει δική του, η Γη την εξαφάνισε. Στη θέση της φύτρωσε ένα κλαδάκι, το οποίο ο Απόλλωνας έκοψε και στόλισε το κεφάλι του για να παρηγορηθεί. Άραγε όταν έδωσαν το όνομα στη Δάφνη Βαλέντε είχαν φανταστεί ότι η σχεδιάστρια θα εμπνέεται από την αρχαία Ελλάδα, τη φύση και της τέχνες;

Πρόσφατα παρουσιάσατε στην έκθεση μόδας στην Αθήνα, τη νέα σας συλλογή με τίτλο “Flora Graeca”. Γιατί δώσατε αυτό το όνομα στη συλλογή σας;

Το “Flora Graeca” είναι ένα βιβλίο βοτανολογίας, το οποίο τυχαία ήρθε στα χέρια μου. Με το που άρχισα να το ξεφυλλίζω ήξερα πως ήταν το ερέθισμα που χρειαζόμουν για την επόμενη συλλογή. Το βιβλίο γράφτηκε το 1785 από τον Τζον Σίμπθορπ, ο οποίος υπήρξε καθηγητής βοτανικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. O ίδιος μαζί με τον γεωλόγο Τζον Χόκινς είχαν λατρεία με την Ελλάδα και το αρχαίο πνεύμα, γνώριζαν ελληνικά και ήθελαν να καταγράψουν την ελληνική χλωρίδα. Έπεισαν τον εικονογράφο Φέρντιναντ Μπάουερ να τους ακολουθήσει στο ταξίδι αυτό και να καταγράψει το σχήμα του κάθε λουλουδιού με το χέρι. Τα καταγεγραμμένα αυτά σχήματα είναι μοναδικά και υπήρξαν τεράστια έμπνευση για εμένα, ώστε να δημιουργήσω ρούχα στα χρώματα των λουλουδιών και σχέδια αέρινα που να έχουν την κίνηση που κάνουν τα λουλούδια με το φύσημα του ανέμου.

– Το πλισέ είναι χαρακτηριστικό στοιχείο στις συλλογές σας…

Πάντα! Σπούδασα στο FIT (Fashion Institute of Technology) της Νέας Υόρκης και στο St Martin’s school of art του Λονδίνου. Σε μια εκδρομή της σχολής επισκεφτήκαμε το μουσείο του Brighton κι εκεί είδα το έργο του σπουδαίου Ισπανού σχεδιαστή, ζωγράφου και φωτογράφου Μαριάνο Φορτούνι. Η αρχαιοελληνική γραμμή που ακολουθούσε ο Φορτούνι με μάγεψε. Εκείνη την ημέρα αποφάσισα ότι το πλισέ θα είναι αυτό που θα καθορίζει το τρόπο που θα δουλεύω. Οι πτυχώσεις που δημιουργούνται δίνουν μια μοναδική κίνηση που είναι ανέφικτο να επιτευχθεί διαφορετικά. Εκτός όμως από το αποτέλεσμα που δίνει στο ρούχο, θεωρώ ότι το πλισέ είναι χαρούμενο, παιχνιδιάρικο και αέρινο.

– Οι πλισέ δημιουργίες έχουν συνδεθεί εδώ και χρόνια με τον οίκο του Ισέι Μιγιάκε

Είναι στενάχωρο όταν ακόμα και στη Ελλάδα έχουν ταυτίσει το πλισέ με το όνομα Μιγιάκε και όχι με το δικό μου, που σχεδίασα πλισέ δημιουργίες εφτά χρόνια πριν από εκείνον. Είχα μάλιστα παρουσιάσει τη δουλειά μου στο εξωτερικό και υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση. Φυσικά τα τελευταία χρόνια πλισέ ρούχα παρουσιάζουν και άλλοι. Η διαφορά όμως που κάνει ξεχωριστό το ρούχο είναι στον τρόπο που στέκεται πάνω στο σώμα και στην κίνηση που του δίνει. Αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που επεξεργάζεται ο κάθε δημιουργός ή κατασκευαστής το ύφασμα. Εγώ πλισάρω πρώτα το τόπι και μετά το ράβω πάνω στην κούκλα. Χρησιμοποιώ τη μέθοδο μουλάζ (moulage). Ουσιαστικά πλάθω το ύφασμα πάνω στο μοντέλο, το χρησιμοποιώ σαν γλυπτό και τις περισσότερες φορές όταν ξεκινάω δεν έχω στο μυαλό μου κανένα σχέδιο. Για μένα είναι ένα παιχνίδι με το σώμα της κούκλας που κάθε φορά μου δίνει ένα αλλιώτικο αποτέλεσμα, μια διαφορετική «νίκη».

– Εκτός από ρούχα δημιουργείτε κοσμήματα, τσάντες και παπούτσια. Βλέπουμε πολλά πρωτότυπα σχέδια με φύλλα κλαδιών σε σκουλαρίκια, κολιέ και βραχιόλια.

Αγαπώ τα αξεσουάρ και γενικότερα τα εικαστικά είδη. Ειδικά τα κοσμήματα είναι η μεγάλη μου αγάπη. Θυμάμαι τον εαυτό μου, από πολύ μικρή, να πειραματίζομαι με τα κοσμήματα. Έψαχνα τα πιο ιδιαίτερα και μοναδικά για να τα φορέσω και να αναδείξω το πιο απλό ρούχο που είχα. Η σειρά με τα φύλλα είναι φτιαγμένη από ανακυκλωμένο μπουκάλι. Τα κοσμήματα δείχνουν βαριά λόγω του όγκου τους, αλλά είναι πανάλαφρα.

– Επιχειρήσατε ποτέ να παρουσιάσετε τις συλλογές κοσμημάτων σας στο εξωτερικό;

Θα σας πω μια ιστορία για τα παιχνίδια που μας παίζει η τύχη κι άλλες φορές μας πάει μπροστά κι άλλες μας κρατάει πίσω. Το 2015 αποφάσισα να συμμετάσχω στην έκθεση Maison Objet στο Παρίσι. Είχα ετοιμάσει μια σειρά κοσμημάτων για τα οποία μέχρι και σήμερα είμαι πολύ περήφανη. Ήταν κοσμήματα που τα ονόμασα οπτική απάτη γιατί ενώ ήταν τυπωμένα πλεξιγκλάς, έδιναν την εντύπωση ότι ήταν κοσμήματα με πανάκριβες πέτρες. Η ανταπόκριση του κόσμου στην έκθεση ήταν τεράστια και κατάφερα να κλείσω συμφωνίες. Επιστρέφοντας από την έκθεση στην Αθήνα μαθαίνω ότι αρρώστησε η μητέρα μου, που για εμένα ήταν όλη μου η οικογένεια. Έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου. Δεν είχα ούτε διάθεση, ούτε χρόνο να ασχοληθώ με κάτι άλλο πλην της μητέρας μου. Ακύρωσα τις συμφωνίες και αφοσιώθηκα σε εκείνην. Βλέπετε συχνά είναι και οι συγκυρίες που μας βάζουν τρικλοποδιές στους στόχους και στα όνειρα.

– Είστε ένας άνθρωπος πολύ ευαίσθητος και συναισθηματικός. Ποια άλλα χαρακτηριστικά σας διακρίνουν;

Κρύβω πάντα ένα παιδί μέσα μου, που απελευθερώνεται κάθε μέρα στη δουλειά. Αισθάνομαι τυχερή που κάνω αυτό που μου αρέσει. Ίσως είμαι από τους λίγους ανθρώπους που ξυπνούν και ανυπομονούν να πάνε στη δουλειά τους. Οι πειραματισμοί που κάνω στα σχέδια μου δίνουν πάντα απίστευτη χαρά. Είμαι ευγενική, καλοπροαίρετη και αισθάνομαι περισσότερο καλλιτέχνης παρά σχεδιάστρια… Ίσως γι΄αυτό πολλές φορές νιώθω ότι δεν ανήκω στον χώρο της μόδας. Δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική και μου αρέσει να στηρίζω τους συναδέλφους σχεδιαστές. Επίσης, αγαπώ το διαχρονικό στυλ γι΄αυτό και δεν σχεδιάζω ρούχα επηρεασμένα από τις τάσεις, αλλά κομμάτια που ξέρω ότι θα φορεθούν από γενιά σε γενιά. Για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι να έρχονται νεαρά κορίτσια και να μου λένε ότι πήγαν στο γάμο της φίλης τους φορώντας ένα δικό μου φόρεμα που είχε αγοράσει πριν χρόνια η μαμά τους.

– Μια και αναφέρεστε στη διαχρονικότητα υπάρχει κάποιο κομμάτι που είναι χαρακτηριστικό και λανσάρετε κάθε σεζόν;

Οι εσάρπες μου. Εχουν την κίνηση του πλισέ και χαρίζουν ακόμα και στο πιο αδιάφορο ρούχο πνοή και αξία. Οι γυναίκες μπορούν να αναδείξουν το προσωπικό τους στυλ μόνο με μια εσάρπα. Συχνά οι πελάτισσες μου λένε ότι τις έχουν μαζί τους στο γραφείο κι όταν έχουν να βγουν κατευθείαν μετά τη δουλειά βάζουν την εσάρπα και είναι ντυμένες. Είναι από τα πιο αγαπητά κομμάτια που έχω και τα πιο περιζήτητα, μια και τις αγοράζουν και για να τις προσφέρουν σαν δώρο. Μάλιστα εσάρπες μου υπάρχουν, εκτός από τα προσωπικά σημεία πώλησης, στα Μουσεία Μπενάκη, Λαλούνη, στο Μέγαρο Μουσικής και στο κέντρο πολιτισμού Σταύρου Νιάρχου.

– Είπατε ότι όλες οι γυναίκες μπορούν να αναδείξουν το προσωπικό τους στυλ. Ποιο στυλ θεωρείτε εσείς ιδανικό για μια γυναίκα;

Είμαι υπέρ του αφαιρετικού στυλ και της λιτότητας. Κι όταν αναφέρομαι σε αφαιρετικό εννοώ ότι δεν χρειάζονται πολλά κραυγαλέα κομμάτια σε ένα ντύσιμο, αλλά ένα και καλό, ικανό να κλέψει την παράσταση. Αν δείτε και στα δικά μου ρούχα, δεν μπερδεύω πολλά στοιχεία. Ένα ωραίο ύφασμα αρκεί για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Μια γυναίκα κομψή δεν χρειάζεται πολλά περιττά.

– Ποιο είναι το όνειρο σας για το μέλλον;

Δεν έχω απωθημένα. Θέλω να είμαι καλά, να δημιουργώ κι όταν έρθει η στιγμή να αποσυρθώ να συνεχίσει κάποιος τη δουλειά μου. Θα ήθελα να διδάξω την τεχνική του πλισέ για να συνεχιστεί η συγκεκριμένη τεχνοτροπία που θεωρώ ότι κάνει και τη διαφορά στην κίνηση του ρούχου. Τίποτα άλλο…

*ολόκληρη η συνέντευξη με φωτογραφίες από δημιουργίες της σχεδιάστριας στην HuffPost.gr

 

Translate »

Pin It on Pinterest