Ο Κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος συνήθιζε να λέει ότι είναι καλύτερα να διαθέτεις ένα διαμάντι με ελάττωμα παρά ένα χαλίκι χωρίς κανένα. Η αναφορά του είχε διττή σημασία. Η αξία των διαμαντιών, ακόμη και «χτυπημένα» ήταν ανέκαθεν αδιαπραγμάτευτη, αλλά και οι άνθρωποι που μεταφορικά αποκαλούνταν διαμάντια λόγω του χαρακτήρα και των ικανοτήτων τους, έστω κι αν είχαν κάποια ελαττώματα, ήταν πολύτιμοι για τους άλλους…
Συναντηθήκαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό στο κατάστημα της οδού Βαλαωρίτου. Δεν ήθελε να μείνει ανεκμετάλλευτο το φυσικό φως της ημέρας κι έτσι ανεβήκαμε στην ταράτσα ενός κοντινού ξενοδοχείου για να απολαύσουμε τον καφέ μας με θέα την Ακρόπολη. Ευγενικός, ήρεμος και χαμογελαστός, άρχισε να διηγείται τη ζωή του και πως αυτή εξελίχθηκε σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι πτήσεων μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Το Παρίσι του άνοιξε την πρώτη μεγάλη εμπορική πόρτα, αλλά η Αθήνα του δείχνει πάντα την ανθρώπινη της πλευρά. Ο κόσμος του Γιάννη Σεργάκη δεν έχει σύνορα, ούτε στεγανά. Είναι απλός και παράλληλα πληθωρικός, λιτός μα και σύνθετος, μίνιμαλ, αλλά διαμαντένιος, όπως κι ο δημιουργός του…
-Το όνομα σας έχει ταυτιστεί με τη μίνιμαλ αισθητική στο διαμαντένιο κόσμημα. Πως ξεκίνησε η ενασχόληση με τους πολύτιμους λίθους;
Είχα την τύχη από πολύ νωρίς να ασχοληθώ με τα διαμάντια. Από δεκαπέντε χρονών πήγαινα και παρακολουθούσα τον θείο και νονό μου, ο οποίος είχε επιχείρηση με κύριο αντικείμενο τους πολύτιμους λίθους. Έτσι έμαθα να ξεχωρίζω τα αυθεντικά κομμάτια. Βέβαια, σε εκείνη την ηλικία δεν γνώριζα ότι κάποια στιγμή θα γίνει η κύρια απασχόληση μου. Αρχικά σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων. Η συνειδητοποίηση ότι με ενδιαφέρει το κόσμημα ήρθε αργότερα. Έφυγα για Νέα Υόρκη όπου σπούδασα γεμμολογία και σχέδιο κοσμήματος.
-Εργαστήκατε στη Νέα Υόρκη;
Όταν πήρα πτυχίο, μου έκαναν μια εξαιρετική πρόταση από τα Christie’s. Θυμάμαι ήταν Ιούνιος. Το θεώρησα πολύ τιμητικό που τους άρεσε η δουλειά μου και αποδέχτηκα την πρόταση, αλλά με έναν όρο. Να ξεκινήσω από Σεπτέμβριο. Εκείνοι ήθελαν να αρχίσω αμέσως και η απάντηση μου ήταν καθοριστική για τη συνέχεια της (μη) συνεργασίας. «Είμαι Έλληνας, όπως καταλαβαίνετε δεν γίνεται να μην απολαύσω το ελληνικό καλοκαίρι.»
-Όταν τελείωσαν οι καλοκαιρινές διακοπές επιστρέψατε στην Αμερική;
‘Οχι, αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στην ελληνική αγορά. Ήμουν όμως νέος και αισθανόμουν αβέβαιος. Ξεκίνησα να σχεδιάζω δικές μου συλλογές, χωρίς να τις υπογράφω. Έδινα τα σχέδια μου χονδρική και στη συνέχεια τα μεταπωλούσαν σε καταστήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παρατήρησα ότι στο εξωτερικό και ειδικά στο Παρίσι λάτρευαν τον μίνιμαλ σχεδιασμό των συλλογών μου.
-Ποιά χρονιά παρουσιάσατε επώνυμα την πρώτη σας συλλογή;
Το 2014 στο Le Bon Marché στο Παρίσι. Οι Γάλλοι είχαν αγκαλιάσει ήδη τη δουλειά μου, οπότε για εμένα ήταν εύκολο να έχω την πρώτη επώνυμη παρουσία μου εκεί.
-Η ελληνική αγορά πότε «συστήθηκε» με την επωνυμία “Yannis Sergakis”;
Το 2014 έδωσα σε κάποια καταστήματα κοσμήματα με την επωνυμία μου και το 2015 άνοιξα το κατάστημα στη Βαλαωρίτου. Ήταν για μένα ένα μεγάλο βήμα που μου πήρε χρόνο, τόσο για να βρω το κατάλληλο εμπορικό σημείο όσο και για να διαμορφωθεί ο χώρος έτσι όπως ταιριάζει στις συλλογές μου. Για την αρχιτεκτονική του χώρου συνεργάστηκα με τον Άρη Ζαμπίκο και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα. Πέρυσι άνοιξα και το κατάστημα στην Πάρο, που επίσης πάει πολύ καλά γιατί κάθε καλοκαίρι επισκέπτονται το νησί πολλοί Γάλλοι που γνωρίζουν και εκτιμούν τη δουλειά μου.
-Έχετε και το διαδικτυακό κατάστημα… Πόσο εύκολα αγοράζει κάποιος ένα καλό κόσμημα διαδικτυακά;
Θα σας απαντήσω με νούμερα. Το 2022 μέσα στην περίοδο της καραντίνας δημιουργήθηκαν πολλά διαδικτυακά καταστήματα μαζί και το δικό μου. Αν και θα περίμενε κανείς ότι μετά την καραντίνα δεν θα γίνονται τόσες πολλές αγορές διαδικτυακά, συνέβη το αντίθετο. Το 2023 η άνοδος των διαδικτυακών μας πωλήσεων ήταν της τάξεως του 200%. Ο κόσμος έχει εξοικειωθεί με τα ον λάιν καταστήματα κι όταν γνωρίζει την ποιότητα του προϊόντος δεν διστάζει να αγοράσει, ανεξαρτήτως αν είναι ρούχο ή αληθινό κόσμημα.
-Θεωρείτε ότι υπάρχει ανάπτυξη στην αγορά του κοσμήματος;
Όχι απλή ανάπτυξη, αλλά μια παγκόσμια έκρηξη συμβαίνει στην αγορά του καλού κοσμήματος. Ο χρυσός έχει ανέβει και όσοι αφουγκράζονται τους ρυθμούς της εποχής επενδύουν σε κοσμήματα. Οι γυναίκες προτιμούν πλέον κοσμήματα, παρά τσάντες και παπούτσια, γιατί αντιλαμβάνονται ότι τα καλά κοσμήματα μπορούν να τα φορούν κάθε μέρα και να τα ευχαριστιούνται.
-Μια και αναφέρεστε στο γυναικείο κοινό, ποιές γυναίκες επιλέγουν “Yannis Sergakis“;
Αυτές που κάνουν τα κοσμήματα μέρος του σώματος τους, που τα φορούν και δεν τις φορούν, αυτές που καταφέρνουν να εναρμονίσουν το σχέδιο του κοσμήματος με την προσωπικότητα τους.
-Οι συλλογές σας χαρακτηρίζονται από διαχρονικότητα και μινιμαλισμό. Σκεφτήκατε ποτέ να δημιουργήσετε κάποιο κόσμημα με όγκο;
Η νέα συλλογή Immortalle είναι διαφορετική και έχει όγκο. Μέχρι τώρα σχεδίαζα κοσμήματα μόνο με 18 καράτια και μίνιμαλ. Η νέα συλλογή είναι με 9 καράτια, πιο προσιτή οικονομικά και πιο ογκώδης σε σχέση με τις προηγούμενες.
-Ποιό είναι το πιο οικονομικό και ποιό το πιο ακριβό κόσμημα που έχετε φτιάξει;
Υπάρχει συλλογή με κοσμήματα που ξεκινάει από 250 ευρώ και κόσμημα που φτάνει τα 19 χιλιάδες ευρώ.
-Τι σχεδιάζετε σε επαγγελματικό επίπεδο για το μέλλον;
Έχω κάποια σχέδια για επεκτατικές κινήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά δεν θα ήθελα ακόμη να αναφέρω λεπτομέρειες. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι θα τολμήσω να κάνω και κάποιες ενέργειες που θα χαρακτηρίζονται από χιούμορ. Θα ήθελα με σουρεαλιστικό τρόπο να προσεγγίσω κάτι που δεν έχει σουρεαλισμό.
-Ζείτε και εργάζεστε μισό μήνα στο Παρίσι και τον υπόλοιπο μισό στην Αθήνα. Ποιά πόλη σας κερδίζει περισσότερο επαγγελματικά και προσωπικά;
Τις αγαπώ και τις δύο πόλεις, αλλά θεωρώ ότι η ζωή στην Αθήνα είναι πιο ανθρώπινη. Με τα χρόνια αντιλαμβανόμαστε ότι το μεσογειακό φως είναι ανεκτίμητο και δυσεύρετο για τους βορειοευρωπαίους. Σε ό,τι αφορά το επαγγελματικό επίπεδο η δουλειά μου είναι παραπάνω από αποδεκτή και στις δύο πόλεις. Η μόνη διαφορά που μπορώ να επισημάνω είναι ότι οι Γαλλίδες αγαπούν και εκτιμούν πολύ την λεπτεπίλεπτη δουλειά και το χειροποίητο κόσμημα.
-Έχετε κάποιο όνειρο;
Δεν κάνω όνειρα… είμαι άνθρωπος που τοποθετεί τα κουτάκια του, κάνει τον προγραμματισμό του και οργανώνει τα πάντα. Αν μπορούσα να βαφτίσω κάτι όνειρο θα βάφτιζα έναν στόχο μου… να με ιντριγκάρει η δουλειά μου σε όλες τις περιόδους της ζωής μου. Πιστεύω ότι νέος είναι αυτός που παραμένει δημιουργικός μέχρι τα βαθιά γεράματα.
-Τι σας ξεκουράζει;
Το σπίτι μου, που «βλέπει» την Ακρόπολη, οι βόλτες στη φύση, το διάβασμα ενός καλού βιβλίου, το θέατρο -αν και πηγαίνω σπάνια-, ο κινηματογράφος και οι φίλοι μου.
-Αναφέρατε τον κινηματογράφο. Ποιά είναι η γνώμη σας για την τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «poor things»;
Επειδή είχα συνεργαστεί με τη σύζυγο του Αριάν Λαμπέντ στη φωτογράφηση της πρώτης μου καμπάνιας το 2014, είχα διαπιστώσει πόσο συγκεντρωμένος είναι στο όραμα του. Η ταινία του μου άρεσε πολύ από θέμα παραγωγής και, όπως πάντα, από τον τρόπο που περνάει όσα θέλει να πει με ένα υπόγειο, ευφυές και σουρεαλιστικό χιούμορ. Επίσης, πέρασα πολύ ωραία με τον Μαρκ Ράφαλο.
-Είπατε ότι σας ξεκουράζουν οι φίλοι σας. Υπάρχει κάποιος που αισθάνεστε ευγνώμων για τη βοήθεια του;
Αισθάνομαι τυχερός γιατί έχω καλούς φίλους και πολλούς, ίσως παραπάνω από το αναμενόμενο. Είμαι ευγνώμων για τη φιλία τους. Θα αναφέρω όμως έναν συνεργάτη μου, τον Franck Durand, o οποίος μου έμαθε τι σημαίνει να βγάζεις στην αγορά ένα προϊόν αξίας, ένα είδος πολυτελείας. Σήμερα τα πάντα είναι εικόνα, ειδικά όταν πρόκειται για πολυτελή αντικείμενα.
-Έχετε ταξιδέψει πολύ. Υπάρχει αγαπημένος προορισμός;
Το Λος Αντζελες. Για εμένα είναι η πιο ωραία πλευρά της Αμερικής. Πιο γνήσια, πιο ενδιαφέρουσα, πιο μαγική για μακρινές διαδρομές με το αυτοκίνητο.